بررسی متغیرهای شخصیتی و سازمانی به عنوان پیش بین های سوانح ترافیکی در رانندگان اتوبوس های شهری در سازمان اتوبوس رانی شهر تهران

در پژوهش حاضر ویژگی های شخصیتی و متغیرهای سازمانی به عنوان پیش بین های حادثه دیدگی در رانندگان اتوبوس های شهری در سازمان اتوبوس رانی شهر تهران مورد بررسی قرار گرفت. نمونه پژوهش شامل 150 راننده ی حادثه دیده (طی 5 سال گذشته) و 150 راننده ی حادثه ندیده بودند. برای انتخاب نمونه از گروههای حادثه دیده و حادثه ندیده از روش انتخاب تصادفی ساده استفاده شد. رانندگان حادثه دیده و حادثه ندیده ی نمونه ی پژوهش، به وسیله ی پرسشنامه ی شخصیتی پنج بُعد بزرگ (به جز گشاده ذهنی) و متغیرهای سازمانی مورد سنجش قرار گرفتند و به منظور ناشناس ماندن هویت آزمودنی ها از کسب اطلاعات جمعیت شناختی پرهیز شد. در این پژوهش، برای تحلیل داده ها از روش تحلیل تمیز استفاده شد. نتایج به دست آمده از کاربرد معادله ی تابع ممیز، فرضیه ی پژوهش را تأیید کرد. به بیان دیگر، از روی ویژگی های شخصیتی و سازمانی می توان احتمال حادثه دیدگی در رانندگان را پیش بینی کرد.